9 November

‘The insult’  van Ziad Doueiri

In The insult leidt een incident tussen twee mannen tot een zaak van nationaal belang, waarin de Libanese burgeroorlog een schaduw op de hedendaagse maatschappij werpt. Politiek en religie verdelen een land waar de wonden uit het verleden nog lang niet geheeld zijn.

The insult is internationaal omarmd door het publiek en won verschillende publieksprijzen. Voor zijn rol ontving Kamel El Basha op het filmfestival van Venetië de prijs voor Beste Acteur. De film heeft tevens een Oscarnominatie voor Beste Buitenlandse Film ontvangen en beleefde op het Internationaal Filmfestival van Rotterdam zijn Nederlandse première .

Tijdens de renovatiewerken van een appartementsgebouw in Beiroet leidt een probleem met de waterafvoer tot een confrontatie tussen bewoner Toni en aannemer Yasser. Toni is een Libanese christen, Yasser een Palestijnse vluchteling. Als de ruzie uit de hand loopt door een belediging, worden beide mannen meegesleurd in een neerwaartse spiraal waarvan de draagwijdte veel verder reikt dan de grenzen van de rechtspraak.

7 December 

Living’ van Oliver Hermanus

Londen 1953. Williams (Bill Nighy), veteraan en ambtenaar, verliest zich in de bureaucratie van de wederopbouw van het Engeland na de Tweede Wereldoorlog. Terwijl het eindeloze papierwerk zich opstapelt, verneemt Williams dat hij niet meer lang te leven heeft. Zijn diagnose dwingt hem om zijn leven in handen te nemen, op zoek te gaan naar het geluk dat hij lang geleden verloor en een erfenis na te laten voor de volgende generatie.

11 Januari

‘L’evenement’ van Audrey Diwan

In het jaar 1963 is Anne een intelligente studente met een mooie toekomst voor zich. Maar de droom haar studies af te maken en zich van haar sociale afkomst los te wrikken spat uiteen wanneer ze zwanger geraakt. Terwijl haar eindexamens naderen besluit Anne in actie te komen, ook al riskeert ze hiervoor in de gevangenis te belanden.

1 Februari 

Das Leben des Anderen ‘ van  Florian Henckel von Donnersmarck

Het verhaal speelt zich af in 1984 in Oost-Berlijn. De Stasi, de veiligheidsdienst van de DDR, heeft als doel zo veel mogelijk burgers te controleren en zo veel mogelijk over hen te weten te komen. Kapitein van de Stasi Gerd Wiesler (Ulrich Mühe) krijgt de opdracht de internationaal erkende en aanvankelijk procommunistische toneelschrijver Georg Dreyman (Sebastian Koch) en zijn vriendin Christa-Maria Sieland (Martina Gedeck) af te luisteren. Vanaf de kale zolder van het appartementencomplex krijgt Wiesler inzicht in het leven van Dreyman en Sieland. Hoe langer hij luistert naar de dagelijkse bezigheden van deze twee, des te meer besef hij krijgt van zijn eigen saaie leven. Niet alleen begint hij zich te interesseren voor de literaire werken waar hij tijdens het afluisteren over hoort spreken, maar langzaam groeit bij hem ook het inzicht dat hij aan de verkeerde kant staat en voor een misdadige organisatie werkt.

Hij vervalst zijn onderzoeksrapporten om Dreyman te beschermen tegen zijn chef, luitenant-kolonel Anton Grubitz. Deze is uit op de ondergang van de schrijver, in opdracht van de minister van Cultuur Bruno Hempf, een cynische man die een verhouding met de knappe vriendin van Dreyman beoogt.

Uiteindelijk komt Wieslers bedrog uit en wordt hij gedegradeerd. De toneelschrijver, wiens werken als thema hebben dat de kunst het goede in mensen doet boven komen, beseft na de Wende, de val van de muur, dat hij hulp gehad moet hebben. Hij zoekt in de archieven van de Stasi en vindt daar de codenaam HGW XX/7 verbonden aan zijn persoonlijk dossier. Over deze onbekende goedaardige informant schrijft hij een boek, Die Sonate vom Guten Menschen. Het boek wordt opgedragen aan HGW XX/7, en als Wiesler in de boekhandel dit boek ziet herkent hij zijn codenummer. Op de vraag van de boekverkoper of het boek ingepakt moet worden als een cadeau, antwoordt Wiesler: "Nee. Het is voor mij."

7 Maart

‘Jagten’ van Thomas VInterberg

De pas gescheiden vader Lucas is leider op een kleuterschool in een klein dorp in Denemarken. De kinderen zijn gek op hem en hij op hen. De kleine Klara is zelfs zo dol op Lucas dat ze hem op een onbewaakt moment vanuit het niets op de mond kust. Daarbij stopt ze ook een klein ingepakt hartje dat ze voor hem maakte in zijn zak. Lucas neemt Klara daarom even apart, legt haar uit dat zoiets niet kan en dat ze het hartje aan een jongetje van haar leeftijd moet geven. Verward en teleurgesteld trekt het meisje zich terug. Lucas denkt niet lang na over het voorval en richt zijn aandacht op de andere kinderen.

Hoofdleidster Grethe treft Klara aan het eind van de dag alleen achter een bureau aan. Ze ziet dat het meisje ergens mee zit en vraagt of er iets is. Klara vertelt haar dat ze Lucas stom vindt, 'omdat hij een piemel heeft die recht overeind staat.' Grethe vindt dit zo'n vreemde opmerking voor een klein meisje, dat ze die uiterst serieus neemt en Lucas begint te verdenken van seksueel misbruik. In werkelijkheid komt Klara aan dergelijke taal door een onnadenkende opmerking van haar puberende broer, net nadat die een paar seksfoto's zag en die Klara ook voor haar neus hield. Lucas is volkomen onschuldig. Aangezien hij de aard en achtergrond van de beschuldiging niet kent, kan hij zich hier alleen niet tegen verdedigen. Tijdens een halfbakken intern onderzoek op de kleuterschool krijgt Klara vervolgens vragen die zo sturend zijn, dat ze alleen maar antwoorden kan geven die de ondervragers als bewijs voor Lucas' schuld kunnen uitleggen. En dat doen ze.